طلا و نقره موجود در پسماندهای الکترونیکی به خارج کشور صادر میشود!
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۴۵۸۰۷
مهدی خادمثامنی در خصوص زبالههای الکترونیکی اظهار کرد: زبالههای الکترونیکی آلایندههای نوپدیدی هستند که وارد جامعه شدهاند. در سال ۱۳۷۰ تولید این پسماندها در کشور بسیار محدود بوده اما در حال حاضر چند ۱۰ برابر شده است. بحث بهروز کردن وسایل الکترونیکی و فرهنگ مصرفگرایی نیز در این افزایش آمار تأثیرگذار بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: این پسماندها مشکلات زیست محیطی بسیاری دارند و شامل مواد شیمیایی و فلزات سنگینی از جمله جیوه، کادمیم و ترکیبات سمی هستند. این مواد در محیط به شکل غیرقانونی بازیافت شده، سوزانده شده و گازهای سمی ازجمله دیاکسین فرونها را به محیط وارد کرده و آبهای زیرزمینی را نیز آلوده میکند.
مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: این پسماندها دارای مواد با ارزشی هستند و به همین دلیل افرادی اینها را سوزانده و مواد با ارزش را استخراج میکنند. ما یک سری از شرکتهایی که تأییدیه دارند را به همه دستگاهها معرفی کردهایم تا پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی خود را از طریق سامانه در اختیار این شرکتها قرار دهند اما با این وجود دیده شده که شرکتهای غیرقانونی و بدون تأییدیه نیز وارد مزایده پسماندهای الکترونیکی دستگاهها شده، اینها را به قیمت بالاتری خریداری کرده و با روشهای نامناسب پسماند را امحا و محیط را آلوده میکنند.
خادمثامنی بیان کرد: به این دلیل که در کشور ما فناوری جداسازی عناصر با ارزش از پسماندهای الکترونیکی وجود ندارد، پس از جداسازی مواد سمی، آلیاژ با ارزش به کشورهای همسایه فرستاده میشود. فلزات گرانبها مانند طلا، نقره و مس در این پسماندها هستند که میتوان آنها را جدا کرد.
وی ادامه داد: ما از طریق قانون دستگاههای دولتی را ملزم کردیم که پسماندهای خود را از طریق سامانه محیط زیست تنها در اختیار شرکتهای مورد تأیید سازمان محیط زیست قرار دهند و اگر اجرا نکنند از مراجع قضایی نیز کمک میگیریم که در صورت تخلف جزای نقدی یا احکام دیگر را در نظر بگیرند. سعی داریم با دانشگاهها که پسماند الکتریکی و الکترونیکی زیادی تولید میکنند نیز توافق کنیم.
مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست افزود: یکی از مشکلات صنایع بازیافت کشور این است که مواد اولیه کار را ندارند، شرکتهای غیرقانونی پسماندها را گرانتر میخرند و سپس صادر میکنند که در نتیجه چیزی به شرکتهای مجاز نمیرسد. ما در سازمان محیط زیست وظیفه داریم خوراک را برای شرکتهای مجاز مهیا کنیم.
خادمثامنی خاطرنشان کرد: شرکتهای داخلی توانایی لازم را برای به دست آوردن فناوری استخراج دارند و تنها باید خوراک لازم در اختیار آن ها قرار گیرد.
منبع: خبرگزاری تسنیممنبع: قدس آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۴۵۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت پلاستیک زندهای که خود را تخریب میکند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، آلودگی پلاستیکی تهدید بزرگی برای محیط زیست و حیات وحش محسوب میشود. همانطور که تلاش میکنیم مشکل را بهتر درک کرده و برای کاهش وابستگی خود به پلاستیک راه حلهایی بیابیم، دانشمندان نیز در حال مقابله با این ماده در ابتداییترین ساختار آن هستند.
اکنون گروهی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو (MRSEC) با موفقیت پلاستیک زندهای را مهندسی کردند که قابلیت کمپوست شدن دارد.
پلی اورتان ترموپلاستیک، به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در تولید کفش، پادری ها، کوسنها و فوم حافظه دار استفاده میکنند.
این دانشمندان میگویند: زمانی که این پلاستیک با هاگ باکتری از نوع «باسیلوس سابتلیس» پر شد، دیدیم وقتی پلی اورتان در پایان چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار میگیرد، شروع به تجزیه میکند. این خاصیت ذاتی این باکتریها است.
برخی از باکتریها قادر به ایجاد هاگ هستند، هاگ یا اسپور مرحله استراحت مقاومت در باکتریها است. هاگها میتوانند در شرایط نامساعد که باکتریها قادر به تحمل آن نیستند، مانند حرارت، سرما، خشکی، مواد شیمیایی، تشعشعات و ... زنده بمانند. هر باکتری فقط یک هاگ میسازد و از هر هاگ یک باکتری بوجود میآید. هاگ ممکن است کروی یا بیضی باشد و اندازه آن بین ۴ تا ۲ میکرون است.
آنها در این پژوهش، توانایی سویههای محدودی از باکتریها را در استفاده از پلی اورتان ترموپلاستیکها به عنوان تنها منبع کربن مورد ارزیابی قرار داده و سپس منبعی که بهترین رشد را داشت برگزیدند.
مهندسی پلاستیک زیست تخریب پذیر
محققان هاگهای باکتری و گلولههای پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتیگراد مخلوط کردند. سپس نوارهای پلاستیکی معمولی از آن ساختند.
هاگها به عنوان یک حالت خفته باکتری و به دلیل برخورداری از یک سپر محافظتی، میتوانند در شرایط سخت مقاومت کنند، با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را به گونهای مهندسی کنند که در برابر دماهای بالا انعطاف پذیر و مقاوم باشند.
این شیوه که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نام دارد شامل رشد هاگ ها، قرار دادن شان در دمای زیاد برای دورههای زمانی طولانی و امکان جهش طبیعی برای آنها میشود.
دانشمندان پس از تکرار چندین باره این فرآیند، با موفقیت گونه کاملی از این هاگهای باکتریایی را زیست مهندسی کردند. وقتی این هاگها دوباره در محیط کشت فعال میشوند، شروع به تجزیه پلاستیک میکنند.
بیدار شدن هاگها در محیط کمپوست
آنها این پلاستیک زیست تخریب پذیر را در «محیطهای کمپوست فعال و استریل میکروبی» تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگها در داخل این نوارهای پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تجزیه کردند.
اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد و اگر وابستگی ما به این مواد همین قدر زیاد باقی بماند، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر میتوان ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین برد.
مجریان این طرح میگویند: آنچه قابل توجه است این است که این ماده جدید حتی بدون حضور میکروبهای اضافی تجزیه میشود و بیشتر این پلاستیکها احتمالا کارشان به محیطهای کمپوست غنی از میکروبها نخواهید کشید؛ بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث میشود فناوری ما همه کارهتر شود. این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام/